Chłopak z BTS został najpiękniejszym mężczyzną na świecie! Werdykt jest sporym zaskoczeniem. Zasłużył na pierwsze miejsce? ;-) Julia Wieniawa radzi jak ją poderwać. Będziecie zdziwieni >> Najpiękniejsze Twarze Świata 2019: kto wygrał? Od 1990 roku TC Candler prowadzi Ranking 100 Najpiękniejszych Twarzy Świata.
Home InnePozostałe zapytał(a) o 20:36 Kto według ciebie ma najpiękniejszy głos na świecie? Odpowiedzi Leona Lewis ( I see you ) Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Z jednej strony promowana jest indywidualność, samoakceptacja, życie w zgodzie ze sobą, wsłuchiwanie się w swoje potrzeby a z drugiej obsesja piękna, dążenie do perfekcyjnego wyglądu, idealnych kształtów i proporcji. Bezkrytyczne upodabnianie się do obowiązującego kanonu. Wielu młodych ludzi, szczególnie kobiety, może wpaść
Czy jest dysmorfofobia? Dysmorfofobia ( z Dysmorphic Disorder, BDD- cielesne zaburzenie dysmorficzne) zalicza się do zaburzeń psychicznych charakteryzujących się ciągłym obsesyjnym przekonaniem o defektach własnego wyglądu zewnętrznego. Słowo wywodzi się i z języka greckiego w, którym dysmorphia oznacza brzydotę. Wśród naukowców i psychologów często określana jako lęk przed brzydotą. BDD jest zaliczane do zaburzeń obsesyjno- kompulsywnych, w których pacjent ma tendencje do wyolbrzymiania swoich defektów np: zbyt mała w jego opinii gęstość włosów, zbyt duży nos czy odstające ucho. Gdy defekty jednak nie są dostrzegane przez osoby z zewnątrz wówczas możemy mówić o dysmorfofobi nieurojeniowej natomiast w przypadku chorych zmagających się z dysmorfofobią o charakterze urojeniowym pacjent fiksuje się na mankamentach swojego wyglądu , które w rzeczywistości nie istnieją. Według badań zachorowalność na BDD może sięgać około trzech procent populacji między szesnastym a trzydziestym rokiem życia. Jednak w Polsce zaburzenie jest jeszcze mało znane i wciąż brakuje szczegółowo przeprowadzonych badań dotyczących dysmorfofobi. Według Pani Dr hab. n. med. Ireny Waleckiej , Kierownika Kliniki Dermatologii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, w Polsce mamy dużo większą zachorowalność na BDD. Zdaniem Pani Dr problem może dotyczyć zbyt późnego wykrycia zaburzenia z uwagi na wstyd i lęk z jakim mierzy się chory. Pacjenci bardzo często wybierają w pierwszej kolejności specjalistę dermatologa, chirurga plastycznego niż gabinet psychologa. Przyczyny dysmorfofobi Podłoże zaburzenia dysmorfofobi jest ciągle nieznana. W literaturze uznawana jest jako zaburzenie ,,heterogenne’’(4). Według naukowców jedną z przyczyn rozwoju BDD mogą być ,, dysfunkcje w obwodzie podkorowym czołowym i obszarach korowych prawego płata skroniowego, płatów ciemieniowych i struktur limbicznych”(4). Dodatkowo jako przyczynę zachorowalności możemy zaliczyć również czynniki środowiskowe, genetyczne, psychologiczne i kulturowe. Na rozwój dysmorfofobi mogą wpływać predyspozycje genetyczne w rodzinie np.: nerwica, schizofrenia czy zaburzenia obsesyjno-kompulsywne . Odnosząc się do czynników kulturowych, które zostały ściśle narzucone przez media, w dzisiejszych czasach kanony piękna mogą wpływać na rozwój BDD z uwagi, że jednostki dążą do perfekcyjnego wyglądu pozbawionego wszelkich mankamentów estetycznych chcąc upodobnić się do ikon modelingu, kina czy influenserów. Przyczyny rozwoju BDD upatruje się również w środowisku w jakim jednostka dorastała bądź funkcjonuje obecnie. Rozwoju zaburzenia specjaliści dopatrują się w wieku dorastania, który jest niezwykle ważnym okresem w kształtowaniu się psychiki oraz akceptacji człowieka. Wynika to z faktu czy pacjent doświadczył przykrych sytuacji ze strony rówieśników czy był wyśmiewany z powodu mankamentów wyglądu zewnętrznego ( ,, ale Ty jesteś gruby”, ,,jezu twój nos jest ogromny jak u czarownicy”, ,, przypominasz ufo’’, ,, nie jedź słodyczy bo jesteś tak gruby’’). Wszystkie takie informacje docierające do osoby w okresie adolescencyjnym mogą mieć negatywne konsekwencje podczas kształtowania się obrazu własnego ja i mogą skutkować rozwojem różnorodnych zaburzeń przychicznych np.: dysmorfofobi. Objawy dysmorfofobii Nie zawsze przesadne zwracanie uwagi na swój wygląd zewnętrzny może prowadzić do rozwijającego się zaburzenia. Czasami może to być związane z przewrażliwieniem na punkcie aspektów wyglądu zewnętrznego, czy niską samooceną wiec na podstawie tego nie możemy stwierdzić czy mówimy już o zaburzeniu. Jednak w przypadku kiedy u pacjenta zauważamy poniższe objawy możemy wnioskować o dysmorfofobi. Do najczęstszych symptomów osób cierpiących na BDD możemy zaliczyć zaburzenia urojeniowe, które skupiają się na przesadnej koncentracji pacjenta na swoim wyglądzie (np.: wybiera daną cześć swojego ciała) przenosząc negatywne myśli i fiksację. Dodatkowo osoby z dysmorfofobią często noszą lusterka nie rozstając się nawet na krok ze swoim lustrzanym negatywnym w ich ocenie odbiciem. Bardzo często maskują dane mankamenty ukrywając je przed światem przy pomocy kosmetyków czy ubrań. Unikają kontaktów towarzyskich. Uporczywie chcą wyeliminowania defektów poprzez odwiedzanie gabinetów medycyny estetycznej, klinik chirurgii plastycznej. Chorym w głowie często towarzyszą pytania czy ja dobrze dzisiaj wyglądam? Czy mój mankament jest widoczny? Czy ja powinnam wyjść z domu z takim wyglądem? Według naukowców przeprowadzających badania na temat dysmorfofobi uporczywe myśli mogą trwać nawet od trzech do ośmiu godzin dziennie. BDD może dodatkowo współwystępować z takimi zaburzeniami jak depresja, fobia społeczna, trichotillomania zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, zaburzenia odżywiania, schizofrenia, samookaleczanie czy myśli samobójcze. U niektórych przypadków osób chorych może pojawić się rzadko spotykane zaburzenie apotemnofilii. Dysmorfofobia a wlosy? Dr Katharine Philips w swojej książce ,, The Broken Mirror: Understanding and Treating Body Dysmorphic Disorder’’ porusza jako pierwsza temat zaburzenia dysmorfofobii .W badaniach przeprowadzonych pod kierownictwem dr Katharine Philips, na ponad pięciuset chorych wskazano, na jakich częściach ciała koncentruje się ich uwaga najczęściej. To właśnie problemy z włosami pojawiły się na drugim miejscu w przypadku aż pięćdziesięciu sześciu procent chorych. Najczęściej włosy zaraz za skórą były przyczyną niezadowolenia z naszego wyglądy zewnętrznego i powodowały u większości badanych największy problem. Pacjenci skarżyli się na brak odpowiedniej gęstości, wypadanie, przerzedzenia. Bardzo często słyszymy ,że piękne i gęste włosy to największy atrybut kobiecości. Jednak kondycja Naszych włosów zależy od stanu Naszego organizmu. Przyczyn wypadania włosów jest bardzo wiele i zależą od wielu czynników: problemów hormonalnych, niedoborów witaminowych, złej diety, naszego trybu życia czy kondycji psychicznej. Jednak w dobie dzisiejszych zaawansowanych technologii zarówno w medycynie czy trychologii jesteśmy w stanie radzić sobie nawet z najbardziej skomplikowanymi przypadkami. Dysmorfofobia a skóra Według badań przeprowadzonych przez Dr Katharine Philips to właśnie siedemdziesiąt trzy procent chorych wskazało skórę jako obiekt częstych fiksacji. Bardzo często problemy związane z trądzikiem nasilały objawy brzydoty wobec własnej skóry. Osoby zmagające się z BDD, którym towarzyszył trądzik bardzo często podczas codziennego funkcjonowania ustawiały twarz pod odpowiednim kątem aby światło nie padało na cerę chorego, parę razy dziennie odwiedzały toaletę w celu ukrycia zmian skórnych przy pomocy odpowiednich kosmetyków, dodatkowo uzależniały się od izotroteiny, która oprócz stanów zapalnych niwelowała świecenie. Bardzo często osoby chorujące na dysmorfofobie po ,, wyleczeniu’’ jednego defektu ,, przypominają’’ sobie o następnym. Według statystyk osoby zmagające się z cielesnym zaburzeniem dysmorficznym w ciągu życia nie akceptują od pięciu do siedmiu części swojego ciała. Dysmorfofobia a leczenie Pacjent z zaburzeniami BDD ma trudności z funkcjonowaniem w społeczeństwie, przejawia trudności w kontaktach interpersonalnych a narastająca izolacja od społeczeństwa powoduje, że osoba chora staje się samotna i uzależniona od najbliższych. Wczesna interwencja w postaci pomocy choremu zapewnia szybszy powrót do codziennego funkcjonowania. Podstawą leczenia zaburzeń dysmorficznych jest postawienie odpowiedniej diagnozy przez lekarza psychiatrę lub psychologa. Dzięki odpowiednim narzędziom diagnostycznym: wywiadom, testom stwierdzającym odpowiednią jednostkę chorobową specjalista jest w stanie rozpocząć terapię. Najpopularniejszą metodą stosowaną w przypadku pacjentów ze stwierdzonym BDD jest terapia poznawczo-behawioralna ( ang. cognitive-behavioral therapy – CBT). CBT pomaga pacjentowi zrozumieć przyczynę własnych zachowań i pokazuje schematy walczenia z zaburzeniem w życiu codziennym. Dodatkowo dobrze aby terapia zawierała również technikę ekspozycji i powstrzymania reakcji (ang. exposure with response prevention – ERP. Technika ERP jest formą psychoterapii behawioralnej stosowanej w przypadku leczenia zaburzeń lękowych. Technika polega na prezentowaniu pacjentowi sytuacji lub przedmiotów wzbudzających jakąkolwiek w nim formę lęku. Zadaniem terapii jest maksymalne zredukowanie strachu odczuwanego przez pacjenta Dodatkowo jeżeli osobie chorej towarzyszą współistniejące objawy np: depresja stosowana jest farmakologia. Do najczęstszych leków zalicza się: antydepresanty, klomipraminę (TCA), fluwoksaminę (SSRI (5),(6) Dysmorfofobia została w ostatnich latach uznana za jedno z coraz częściej rozwijających się schorzeń w dziedzinie psychologii i psychiatrii. To bardzo ciężkie zaburzenie z , którym z roku na rok zmaga się coraz więcej populacji. Nie leczona choroba podobnie jak wszystkie inne rzutuje zarówno na nasz organizm ale i życie prywatne oraz zawodowe. Kult bycia perfekcyjnym sprzyja rozwojowi zaburzenia ponieważ rośnie procent operacji plastycznych, zabiegów z zakresu medycyny estetycznej, którym poddają się osoby między osiemnastym a trzydziestym rokiem życia. W większości przypadków zabiegi z zakresu chirurgii plastycznej pomagają zlikwidować defekty z, którymi się zmagamy od lat natomiast zgłasza się coraz więcej osób chcących stworzyć wyimaginowany obraz własnego ja. Pamiętajmy ,że zdrowie psychiczne odgrywa bardzo ważny aspekt w Naszym życiu i w przypadku kiedy zaczynamy zauważać problem korzystajmy z pomocy wykwalifikowanych specjalistów ponieważ to może pomoc Nam zaprzestać rozwojowi zaburzenia w początkowej fazie. Bibliografia: 1).Katherine The broken mirror: undrstanding and treating body dysmorphic disorder. Oxford:Oxford University Press, 2005, ISBN 978-0-19-516718-4 2) Katharine A. Phillips, Eric Hollander, Treating body dysmorphic disorder with medication: Evidence, misconceptions, and a suggested approach, „Body Image”, 5 (1), 2008, s. 13–27,DOI: PMID: 18325859, PMCID: PMC2705931. 3) Katharine A. Phillips i inni, Body dysmorphic disorder: treating an underrecognized disorder, „American Journal of Psychiatry”, 165 (9), 2008, s. 1111– 4) Małgorzata Urban, Jolanta Rabe-Jabłońska, Urojenia zmiany płci i dysmorfofobia w obrazie 6) 5)Konferencja „Polka w Europie” 6) Jonathan C. Ipser, Candice Sander, Dan J. Stein, Pharmacotherapy and psychotherapy for body dysmorphic disorder, „Cochrane Database of Systematic Reviews 2009, Issue 1. Art. No.: 7) Kevin Hong, Vera Nezgovorova, Eric Hollander, New perspectives in the treatment of body dysmorphic disorder, „F1000Research”,
Jest droga materii i jest droga Ducha. Czy piękno zbawi świat? I tak, i nie. Tak, bo jest jednym z imion Boga i prowadzi do zachwytu. Nie, bo potrzebne są jeszcze: miłość, czyli ofiarowanie się za kogoś, czyli cierpienie. Każdy znajduje cierpienie, bo każdy grzeszy, więc skazuje się na ranienie siebie samego konsekwencjami swoich złych „Lustereczko, powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy w świecie?” Szukanie własnego stylu, indywidualności i oryginalności vs potrzeba podążania za obowiązującą modą. Źródło: W swojej pracy od wielu lat spotykam się z młodymi ludźmi, zarówno indywidualnie jak i grupowo. Zawsze staram się zapamiętać ich imiona, nawet jeśli jest to zespół liczący kilkadziesiąt osób. Oczywiste jest, że nie ma dwóch identycznych osób, dlatego też, dobra koncentracja, skupienie się na szczegółach wyglądu czy elemencie ubioru, bardzo pomagają przy dopasowaniu imion do konkretnego człowieka, szczególnie w sytuacji gdy mamy do czynienia z jednorodną wiekowo grupą. Coś się jednak zadziało z moją efektywnością w tym zakresie. Był taki moment, w którym zaczęłam się zastanawiać, dlaczego moje metody, które tak dobrze się sprawdzały, zaczęły z każdym rokiem zawodzić. Może gorsza pamięć, osłabienie koncentracji, brak cierpliwości. Różne pomysły przychodziły mi do głowy. Nadal nie wykluczam, że niektóre z nich mogą być przyczyną moich problemów kojarzenia imienia z osobą. Nurtuje mnie jednak jeszcze jedna myśl. Uderzające podobieństwo w wyglądzie zewnętrznym u znacznej części młodych ludzi. To nie jest nic nowego, nie odkryłam żadnej nieznanej wcześniej prawidłowości. Zawsze okres młodzieńczy generuje potrzebę przynależności do grupy a co za tym idzie również zewnętrznego upodabniania się. Nie ma w tym zjawisku niczego nieprawidłowego. Niepokój pojawia się wówczas, gdy nieświadomie poddamy się pewnemu paradoksowi, sprzeczności obecnej między innymi w mediach społecznościowych. Z jednej strony promowana jest indywidualność, samoakceptacja, życie w zgodzie ze sobą, wsłuchiwanie się w swoje potrzeby a z drugiej obsesja piękna, dążenie do perfekcyjnego wyglądu, idealnych kształtów i proporcji. Bezkrytyczne upodabnianie się do obowiązującego kanonu. Wielu młodych ludzi, szczególnie kobiety, może wpaść w pułapkę tego trudnego do odparcia nacisku. Wszechobecny etos piękna nie ułatwia młodemu człowiekowi budowania swojego poczucia wartości, akceptacji niedoskonałości, tolerancji inności i odmienności. Co z tym wyglądem. Czy jest aż tak ważny dla budowania pozytywnej samooceny? „Nie jest moją odpowiedzialnością być piękną. Nie żyję w tym celu. Moja egzystencja nie polega na tym, jak bardzo atrakcyjną mnie widzisz.” Warsan Shire Źródło: Wygląd jest nieodłącznym i bardzo ważnym elementem samooceny. Tak, wiem, że to ogólnie powtarzany frazes ale trudno się z nim nie zgodzić i ja absolutnie nie zamierzam na ten temat polemizować. Jednak spotykając się z osobami, dla których cały świat kręci się wokół zbyt małych ust, zmarszczek, wiotczejących mięśni, dużego nosa czy odstających uszu, zdecydowałam się na kilka refleksji odnośnie kontrowersyjnego tematu, jakim jest „poprawianie” wyglądu i urody, zabiegami mocno ingerującymi w naszą biologię. Pragnę zaznaczyć, że nie mam nic przeciwko medycynie estetycznej czy zabiegom u kosmetologa. Mój sprzeciw pojawia się dopiero wówczas, gdy potrzeba poprawiania wyglądu staje się obsesją i prowadzi do uzależnienia od różnorodnych zabiegów a każda przeszkoda w realizacji pomysłu o kolejnej ingerencji chirurgicznej wzbudza złość, frustrację i spadek nastroju. Człowiek przejawia naturalną potrzebę by czuć się atrakcyjnym, wiele psychologicznych badań potwierdza, że chętniej patrzymy na ludzi „ładnych”, przypisujemy im znacznie więcej pozytywnych cech niż osobom odbieranym jako mniej urodziwe. Oczywiście ideały urody zależne są od wielu czynników, zarówno społecznych jak i kulturowych. Zmieniają się na przestrzeni lat, podlegają modyfikacjom pod wpływem trendów zachodzących w świecie mody i kultury. Źródło: Mam w sobie wiarę, że promowanie zdrowego trybu życia, dbanie o swoje ciało poprzez przemyślaną dietę, aktywność fizyczną, ćwiczenie uważności, zdrowe zabiegi kosmetyczne z użyciem prawidłowo dobranych do naszych potrzeb kosmetyków, może stać się przyjaznym człowiekowi sposobem na zachowanie zdrowia i urody. Profilaktyka, zwiększanie samoświadomości, regularna dbałość o zdrowie emocjonalne przekładają się w prosty sposób na naszą kondycję psychofizyczną. Młodzi ludzie przejawiają skłonność do redukowania oceny swojej wartości do fizyczności i cielesności. Na tym etapie trudno jest im przyjąć i zaakceptować fakt, że wygląd jest czymś bardzo ulotnym, toteż budowanie na nim pozytywnej samooceny może okazać się zgubne. Dojrzałość moglibyśmy tutaj potraktować jako zdolność zobaczenia własnej wartości w szerszej perspektywie, bez obsesyjnego skupiania się jedynie na atrakcyjności fizycznej. Niestety nie każdy tą dojrzałość osiągnie. Szalenie istotne w budowaniu samooceny mają rodzice, przekaz jaki jest dostarczany dziecku przez najbliższe osoby, wartości i priorytety przekazywane przez dom rodzinny, grupa rówieśnicza no i oczywiście przez wszechobecne media. Trzeba mieć dużo odwagi i dobre zdanie o sobie, być w dobrej relacji ze światem aby dać sobie prawo do bycia autentycznym. „Autentyczność jest zbiorem decyzji, które podejmujemy każdego dnia. To decyzja, aby się pokazać i być prawdziwym. Decyzja, aby być szczerym. Decyzja, aby pozwolić innym ujrzeć nasze prawdziwe ja.” Brene Brown Źródło: Jak może pamiętacie, moje poprzednie wpisy dotyczyły głównie psychokosmetologii, holistycznej natury człowieka, ćwiczeniu uważności w codziennym życiu. Tylko pozornie odbiegłam dzisiaj od tego tematu. Jedynie całościowe spojrzenie na człowieka, właśnie ta holistyczna perspektywa, pozwala na budowanie pełnej tożsamości człowieka, z zachowaniem równowagi pomiędzy „ja idealne i ja realne”. Medycyna estetyczna i kosmetologia to bardzo mocno rozwijające się gałęzie usług. Zapotrzebowanie na zabiegi z tych obszarów stale rośnie, co z jednej strony jest budujące – wzrost świadomości na temat pielęgnacji, a z drugiej strony, rodzi się pytanie o rodzaj motywacji – co skłania osoby do poddawania się zabiegom poprawiającym urodę. Spoczywa ogromna odpowiedzialność moralna na kosmetologach i lekarzach, osobach wykonujących zabiegi z zakresu medycyny estetycznej. Ich powinnością jest szczegółowy wywiad z klientem, pytania dotyczące powodów, dla których decyduje się on na zmiany w wyglądzie i co najważniejsze, określenie konkretnych granic. Takich, w których niepodważalne jest dobro pacjenta. Zarówno fizyczne jak i psychiczne. Coraz młodsze osoby zgłaszają się do gabinetów z prośbą o poprawienie urody, niezadowolonych ze swojego wyglądu. Aspekt psychologiczny jest tu bardzo ważny, dlatego odpowiednie przygotowanie w tym zakresie, nie powinno być przez osoby zajmujące się tym procederem, lekceważone. Umiejętność dostrzeżenia zaburzeń w postrzeganiu ciała i uzależnienia od zabiegów, a w razie konieczności zaproponowanie konsultacji z psychologiem lub psychiatrą wydają się być oczywistością. Powszechność i dostępność usług fryzjerskich, kosmetycznych i innych „urodowych” to przywileje współczesnego człowieka. W pewnych okolicznościach, mogą jednak stać się luksusem. Źródło: Trudno jest współczesnemu człowiekowi przyjąć do świadomości, że może być zmuszony do rezygnacji ze swoich ulubionych rozrywek, atrakcji, sposobu spędzania wolnego czasu. Nie zastanawia się, co zrobi jeśli nie będzie mógł skorzystać z zajęć na siłowni, z wizyty u kosmetyczki, masażysty czy fryzjera. No i stało się. To co wczoraj wydawało się niemożliwe, dzisiaj jest rzeczywistością. Proponowane przeze mnie, w poprzednich artykułach, mindfulness, ćwiczenia z uważnym oddechem, byciem „tu i teraz” mogą być aktualnie naszym sposobem na stres, stać się narzędziem w oswajaniu lęku, pomagać w radzeniu sobie z natrętnymi, katastroficznymi myślami. Źródło: To moment na slow life, na slow beauty, możemy a nawet dla swojego zdrowia psychicznego powinniśmy, rozejrzeć się wokół i wykorzystać ten czas na bycie ze sobą. Kto czerpie przyjemność z gotowania, ma szansę wypróbować nowe przepisy. Dla energicznych, lubiących zmęczenie fizyczne jest okazja do ćwiczeń, spacerów, może generalnych porządków J Zaległe książki, nieprzesłuchane płyty, zdjęcia czekające na segregowanie – lista zapewne jest bardzo długa. Dobra rutyna pielęgnacyjna idealnym sposobem na życzliwy i czuły kontakt ze swoim ciałem. Są wśród nas miłośniczki zdrowej pielęgnacji, testowania nowych kosmetyków, tworzenia swoich receptur. Można wspaniale połączyć ulubioną pielęgnację z masażem twarzy, aromaterapia pomoże w spokojnym śnie, peeling zadba o złuszczenie martwych komórek naskórka i lepsze ukrwienie, maseczka ukoi, ulubiony balsam nakładany na ciało będzie okazją do automasażu. Bez wychodzenia z domu, z wykorzystaniem zdrowych, odpowiednio dobranych kosmetyków możemy zadbać o siebie z większą uwagą i troskliwością. Jestem pewna, że systematyczność, uważna obserwacja swojego ciała, kondycji skóry, reakcji na składniki zawarte w kosmetykach zadziwi nas efektami. Co prawda na rezultaty trzeba czekać nieco dłużej ale moim zdaniem warto spróbować. Mam w sobie ugruntowane przeświadczenie, że działania oparte na walce z czymś np. walka ze zmarszczkami, z objawami starzenia a nawet z chorobą są bardzo obciążające dla człowieka. Walka to ogrom wydatkowanej energii, często o podłożu agresywnym, a agresja jak wiadomo bywa destrukcyjna. Zmiana perspektywy z walczącej na obserwującą, odnalezienie w sobie akceptacji tego na co nie mamy wpływu, postrzegania zmian jako coś nieuniknionego, daje poczucie spokoju i harmonii. Wewnętrzna równowaga to piękno, które bez trudu dostrzeżemy na zewnątrz. Mam dzisiaj dla Was bardzo proste zadanie do wykonania. Spójrzcie na siebie z miłością, obudźcie w sobie radość dziecka, przypomnijcie dwie rzeczy, których wykonanie sprawiło Wam satysfakcję. Trzymam kciuki! Jaki jest najpiękniejszy język na świecie? 4 Wrzesień 2023 przez Mariana Castillo W wielokulturowym świecie, w którym żyjemy, języki odgrywają fundamentalną rolę w naszej komunikacji i wzajemnym zrozumieniu. Oczywiście nie możemy trafić w gusta każdej osoby. Kiedy myślimy o jaki jest najpiękniejszy tatuaż na świecieZ pewnością odpowiedź znajdziemy w prosty sposób. Dla nas najpiękniejsze będą tylko nasze tatuaże. Wydaje się, że obiektywny charakter w tych przypadkach nie działa. Ale i tak nie pozostaniemy przy konkretnym projekcie, ale przy różne tematy że mogą sprawić, że odpowiemy na to pytanie. Jeśli szukasz pomysłów i chcesz odkryć, który z tatuaży jest najpiękniejszy na świecie, damy Ci te najlepsze. Zobaczysz, jak to robimy! Wskaźnik1 Jaki jest najpiękniejszy tatuaż na świecie2 Najpiękniejsze tatuaże dla mężczyzn3 Najlepsze tatuaże dla kobiet Bez wątpienia wachlarz możliwości jest więcej niż ogromny. Kiedy zadajemy sobie pytanie, jaki jest najpiękniejszy tatuaż na świecie, pojawiają się pomysły. Ponieważ aby wygrać w tej kategorii, muszą dać sobie kilka opcji. To nie tylko kwestia samego rysunku, ale także tematu mieszanie kolorów lub poczucie realizmu wśród wielu innych zalet. W przypadku mężczyzn wydaje się, że w wielu cechach istnieje konkurencja, a także zbieg okoliczności, podczas gdy kobiety zwykle szukają czegoś prostszego, ale z dużą osobowością. Jak zawsze mówimy, każdy znajdzie coś dla siebie. Najpiękniejsze tatuaże dla mężczyzn Aby nie powtarzać zawsze tych samych wzorów, proponujemy kilka wyjątkowych i pięknych tatuaży. Tatuaże miejskie: Jedną z najbardziej pożądanych opcji ostatnio są tatuaże, na których możemy zobaczyć tzw. panoramę lub sylwetkę miasta. Chociaż wygląda jak zimny tatuaż, zawsze możemy dodać pewne szczegóły, które pasują do naszej osobowości, a także akcesoria, które mają wielkie znaczenie. Głowa wilka: Bez wątpienia kolejny z projekty, które nigdy nie wychodzą z mody to ten z głowa wilka. Symbol siły, walki i odwagi. Coś, co wielu zawsze nosi przy sobie. Tatuaże orła: Znowu zwierzęta są bardzo obecne w świecie tatuaży. Dla wszystkich, którzy chcą symbolizują wolność, nic podobnego do takiego zwierzęcia. Orzeł pozostawi po sobie dobry zapis tego, co chcemy przekazać. Tatuaże w stylu graffiti: Aby trochę zerwać z podstawowymi liniami a tatuaż z napisem, zawsze możesz wybrać ten styl. Graffiti to coś więcej niż przedstawienie czy bunt. Może to prowadzić do bycia kolejnym z najpiękniejszych tatuaży na świecie. Nie sądzisz? Wreszcie nie możemy zapomnieć o realistyczne tatuaże, a także plemienne czy biomechaniczne. Bez wątpienia wybór tylko jednego jest zawsze bardzo skomplikowany. Najlepsze tatuaże dla kobiet Symbole: Oczywiście symbole są zawsze doskonałe. Dzięki prostemu projektowi możemy powiedzieć znacznie więcej niż myślisz. Niektórzy weszliby tu jak nieskończoność lub koniczyny. Minimalistyczne tatuaże: Może to z powodu swojej prostoty tatuaże w stylu minimalistycznym zawsze stanowią kolejną z doskonałych opcji. Dla mężczyzn i kobiet. Chociaż wydaje się, że mają tendencję do wybierania nieco bardziej prostszego stylu, takiego jak ten. Animals: Od zwierząt domowych po bardzo różnorodne inne. Tylko Ty masz ostatnie słowo! Konstelacje: Będą należeć do typu minimalistycznego. Ich prostota jest bezcenna. Coś, co może również przewyższyć swoje wielkie piękno. Z Wspaniały Niedźwiedź do konstelacji, która odpowiada Twojemu zodiakowi. Litery orientalne: W takim przypadku zawsze musimy się upewnić, że napiszą do nas ani więcej, ani mniej, o co prosimy. Niestety: Wolność jest zanurzona w tatuażu ze skrzydłami jako bohaterami. Tutaj możesz wybierać między różnymi rozmiarami, ale wszystkie będą miały to samo piękno. Jaki jest najpiękniejszy tatuaż na świecie? Ten, który wybierzesz. Bardziej niż cokolwiek innego, ponieważ dla Ciebie będzie to Twój wspaniały klejnot i chociaż każdy może Ci doradzić, jaki styl możesz nosić, tylko Ty masz ostatnie słowo. Tatuaż to coś bardzo intymnego I musi mieć wielką symbolikę. Jaki jest Twój ulubiony?. Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij tutaj.
Jaki pies jest najpiękniejszy na świecie? Wiele osób uważa, że chart afgański to najpiękniejszy pies świata. Za słodkie psiaki uznaje się także maltańczyki, które pomimo niewielkich rozmiarów odznaczają się silnym charakterem i upartością. Psy tej rasy są uczuciowe, ich sierść jest bardzo przyjemna w dotyku.
Określ, który jest najpiękniejszym krajem na świecie,problematyczne, ponieważ opinia jest sprawą subiektywną. Ktoś jest zachwycony pięknem dziewiczej natury, bo ktoś taki jak światło megamiasta niszczy wszystko na świecie, a reszta uważa bezkresny ocean za najlepsze widowisko na ziemi. Słynne światowe publikacje na podstawie ocen milionów turystów rocznie stanowią ranking najpiękniejszych krajów na świecie. Przekonajmy się, kto w tym roku znalazł się w pierwszej - niekwestionowany lider rankinguPrzez kilka dziesięciolecilista 10 najpiękniejszych krajów na świecie Włochy. To nie jest zaskakujące. Architektura, historyczne i współczesne zabytki sztuki, plaże, pasma górskie, ciepłe wody Morza Śródziemnego, flora i fauna, atmosfera i kolor są w porządku na tym półwyspie w postaci buta. Każdy zakątek kraju jest nasycony komfortem i szczególnym temperamentem. Rzym i Florencja, Mediolan i Neapol, Palermo, Sorrento i, oczywiście, Wenecja stały się swego rodzaju Mekką dla natury w tym regionie jest harmonijnesplecione ze starożytną i średniowieczną architekturą miast. Wenecja jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc. Spacer po gondoli wąskimi drogami wodnymi staje się niezapomnianą Milenijna historia stolicy Włoch znalazła odzwierciedlenie nie tylko w zabytkach architektury i muzeach, ale także w wąskich uliczkach miasta. Każda cegła oddycha dawnymi czasami i wspaniałością dawnych - stolica mody, przyciągająca wszystkich miłośników zakupów z bogactwem pięciuset kopuł - Neapol - otrzymało swoją nazwę z powodu obfitości kościołów i katedr. Ale jego główną ciekawostką jest nadal aktywny wulkan się wybierasz, Włochy przywitają Cię serdecznie i zadziwią Cię swoim srebraCiekawy fakt: według wielu światowych celebrytów najpiękniejszym krajem na świecie jest Hiszpania. Udane położenie geograficzne Półwyspu Iberyjskiego sprzyja łagodnemu klimatowi, ciepłemu lazurowemu morzu i bujnej roślinności. Hiszpania jest absolutnym przeciwieństwem państw europejskich. Architektura budynków i mierzony rytm miejskiego życia sprawiają, że jest on atrakcyjny dla rekreacyjnej turystyki poznawczej. Chociaż żar namiętności łatwo dostarcza flamenco i walki podróżnych uważa, że ​​tylko egzotyczne plaże Indii mogą się równać z pięknem hiszpańskiej stoki - raj dla miłośników turystyki narciarskiej i wielbicieli piękna górskich Kordoba, Madryt, Malaga, Toledo i Barcelona to hiszpańskie miasta, w których miejsca Światowego Dziedzictwa UNESCO, według UNESCO, są większe niż w jakimkolwiek innym Milion romantycznych miejscNajpiękniejsze kraje na świecie jakobrązowy medal zamyka pasjonująca i romantyczna Francja. Serce państwa można nazwać Paryżem. Połączył w sobie wszystkie uroki najbardziej malowniczego zakątka Europy Zachodniej. Tutaj współistnieje wrzący rytm metropolii i monotonia wybornych win, starożytne zamki,szybkie pociągi, magiczne zapachy i pokazy mody przyciągają setki tysięcy turystów. Naturalnie, przybywając do Francji, trzeba koniecznie odwiedzić stolicę, przynajmniej po to, aby wspiąć się na Wieżę Eiffla i poczuć się władcą całego świata. Wersal i Luwr to majestatyczne zamki królów francuskich, pełne luksusu i Saint-Tropez i Nice witają gości ciepłym klimatem, lazurowym morzem i modnymi ekstremalnego wypoczynku chętnie odwiedzają pokryte śniegiem stoki Korsyki, podziwiając wodospady i podziwiając przepiękną i powściągliwa AngliaW tym roku wiele znanych publikacji błyszczącychpostanowił dowiedzieć się, które z najpiękniejszych krajów na świecie. Lista prezentowana na ich stronach różni się od opinii większości, a mimo to zasługuje na uwagę. Obejmował on Anglię i Francję, Włochy i Hiszpanię, Niemcy i Australię, USA i Republikę Południowej Afryki, Brazylię i Maroko, Szwajcarię i o Anglii, zwłaszcza jak wW tym sezonie, według magazynu Forbes, jego stolica - Londyn - był najpiękniejszym miastem na świecie. Wielu turystów uważa Wielka Brytania i miejscowa ludność jest zbyt arogancki, a mimo to nie umniejsza piękno widok wspaniałego kraju, który posiada nie tylko swoje dziedzictwo kulturowe, ale również naturalne ten kraj jest atrakcyjny? Przede wszystkim jego zamki. W całej Anglii są setki. I wielu z nich nie straciło swojego pierwotnego wyglądu i jest otwarte na wizyty jako muzea. Duma państwa - Zamek Windsor, majestatyczny i piękny - uderzający swoją architekturą i wystrojem wnętrz, zbudowany prawie tysiąc lat temu, zachowuje tajemnice i legendy angielskich wioska Costosts wygląda jak bajkowe miasteczko z miniaturowymi domkami, pokrytymi bluszczem. Wąskie uliczki są zawsze zatłoczone. Cały ten prowincjonalny blask okrywa zieleń do Wielkiej Brytanii, koniecznie odwiedź Irlandię i Szkocję. Piękno tych miejsc nie pozostawi nikogo - niebiańskie miejsce na ziemiNic dziwnego, najpiękniejsze kraje na świeciebaw się na kontrastach. W nich dzika, pierwotna natura harmonijnie wpisuje się we współczesny świat. Współistnieją, nie łamiąc sobie nawzajem granic. Tak więc w Australii, na największej wyspie i najmniejszym kontynencie, gromadzili się rzadcy przedstawiciele flory i fauny, a miasta tego kraju mogą konkurować z dowolnymi wybitnymi mega i strusie, rzadkie gatunki ptaków, Wielka Rafa Koralowa, wzgórza i pola maków na Tasmanii - naturalne atrakcje tego kontynentu są Sydney, Perth, Gold Coast - najczystszemiasta na świecie, w których odbywają się najbardziej znane imprezy sportowe. Architektura tych muzeów fascynuje oryginalnością. Nocne krajobrazy Australii są nie mniej atrakcyjne. Miasta są po prostu przesiąknięte światłem nocnych lamp i i ogromne fale przyciągają tu surferówz całego świata. Na zachodnim wybrzeżu Australii odbywają się najbardziej ekstremalne zawody w windsurfingu. Plaże są tu prawie dzikie, więc wszyscy miłośnicy odosobnienia i pięknych morskich krajobrazów odwiedzają to i niewzruszone NiemcyNajpiękniejsze kraje świata przyciągająsetki tysięcy turystów. Niemcy znalazły się na liście najczęściej odwiedzanych dzięki zabytkom, bogactwom naturalnym i dziedzictwu kulturowemu. Mimo trudnej przeszłości państwo udało się odrodzić z popiołów, zachować historię i zwiększyć dobrobyt. Dziś Niemcy są jednym z najbardziej stabilnych krajów na architektura umiejętnie uzupełniazabytki historyczne. Niezapomniane naturalne krajobrazy i tereny zielone, umiejętnie zaaranżowane nawet w dużych miastach, sprawiają, że zapomina się, że znajdujesz się w centrum Europy. Szczególnie entuzjastyczne recenzje wynikają z niemieckiej architektury minionych stuleci. Katedry i zamki Niemiec po prostu nie mają odpowiedników. Katedra w Kolonii jest jedną z monumentalnych budowli w stylu gotyckim. Piękno i wielkość tej świątyni są nie do opisania. Katedra w Berlinie zaskakuje parafian i odwiedzających miasto najbogatszymi dekoracjami wnętrz. Niemal każdy zabytek architektury w Niemczech kojarzy się z pewnymi i nieokiełznane piękno USADla Amerykanów najpiękniejszym krajem na świecie jest,oczywiście ich ojczyzna. I każda osoba, która odwiedziła kontynent demokracji i równości, może zgodzić się z tym przekonaniem. Kraj o zróżnicowanej nowoczesnej architekturze, pasmach górskich, błękitnych jeziorach, kilometrowych plażach, ciepłym oceanie, bujnej roślinności na wyspach nie pozostawi nikogo nowoczesnych budynków szokują swoją wielkościąmosty w San Francisco, Brooklynie i Nowym Jorku. Pomnik przyrody Wielkiego Kanionu w Arizonie to najgłębsza otchłań na świecie. Wodospad Niagara - spektakl, którego po prostu nie da się opisać słowami - ogromna masa wody, rycząca do otchłani, fascynuje wszystkich turystów. Każde większe miasto ma własny park, rezerwaty i ogrody zoologiczne. Przedstawiciele flory i fauny w Stanach Zjednoczonych radykalnie różnią się od swoich europejskich odpowiedników. USA to kraj, który zaskakuje i BrazyliaBrazylia natychmiast podbija wszystkich podróżnych,który przyszedł podziwiać jego zabytki i poczuć palący kolor. Naturalne skarby państwa przyciągają rocznie miliony podróżnych. Nic dziwnego, ponieważ wielu turystów, którzy odwiedzili niezwykły obszar, wierzy, że jest to najpiękniejszy kraj na świecie. Iguazu Falls, Sugar Loaf Mountain w Rio, Park Narodowy Lencois Maranensis, Pantanal, Amazonia i setki tajemniczych i niepowtarzalnych skarbów naturalnych znajdują się tutaj. Dziedzictwo architektoniczne i kulturowe państwa owiane jest szczególnym urokiem. Gdy zobaczysz posąg Chrystusa w Rio, nie można nordyckaSzwecja jest jednym z najbardziej rozwiniętych, kulturalnych,stabilne i piękne kraje na całym świecie. Masywy pokryte śniegiem, głębokie jeziora, niesamowita przyroda, powietrze, średniowieczne zamki, lasy, spokojny tryb życia to Szwecja ze swoją nordycką tego kraju jest Sztokholm, miasto na wyspach. Jego architektura jest spójna w jednym stylu, od katedr po budynki komunalne. Kolejną cechą Szwecji są jej kobiety. Jest opinia, że ​​mieszkają tutaj najpiękniejsze dziewczyny świata. Kraje, w których występuje taka sama liczba kobiet z wyglądem modelu, mogą być wymienione na palcach jednej ręki. W pierwszej trójce znalazły się Ukraina i Stany RPAPołudniowa Afryka jest źródłem naturalnegoatrakcje, jedyne w swoim rodzaju. Przylądek Dobrej Nadziei jest jednym z najczęściej odwiedzanych. Kristenbonesh to ogród botaniczny w Kapsztadzie - jeden z największych na świecie, zawierający wszystkie rzadkie rośliny tego kontynentu. Park Narodowy Krugera zgromadził najniebezpieczniejszych przedstawicieli fauny kontynentalnej. Góra Stołowa to kolejna ciekawość natury na tym obszarze. Płaski wierzchołek wzgórza przyciąga ankieta dotyczyła najpiękniejszych krajów na świecie. Zdjęcia przedstawione w artykule pozwolą czytelnikom cieszyć się widokami tych niesamowitych stanów.>
\n\nkto jest najpiękniejszy na świecie
Weź udział w sondzie Zwierciadełko powiedz przecie,że to ja jestem najszybszy i najpiękniejszy na świecie? w Zapytaj.onet.pl. „Lustereczko, lustereczko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy na świecie?” – zapytała królowa w baśni o królewnie Śnieżce. Czy był to przejaw narcyzmu? Jeśli weźmiesz pod uwagę to, że narcyzi są zarozumiali, zakochani w sobie i łatwo się obrażają, to tak. Ale, dlaczego królowa miałaby być narcyzem, skoro to przeważnie męska cecha osobowości? Kim jest narcyz? Jak go rozpoznać i jak z nim żyć? Czy kobiety też bywają narcystyczne? W tym artykule uzyskasz odpowiedzi na te pytania. Spis treści: Mit o Narcyzie, czyli skąd to się wzięło? Narcyzm – co to jest? Narcyzm przyczyny Osobowość narcystyczna – czym jest? Osobowość narcystyczna cechy Związek z narcyzem – jak wygląda? Leczenie narcystycznych zaburzeń osobowości Mit o Narcyzie, czyli skąd to się wzięło? Termin „narcyzm” wywodzi się z historii Narcyza, który w mitologii greckiej jest opisywany jako piękny, pożądany młodzieniec. Wywierał niesamowite wrażenie na płci przeciwnej. Był jednak na tyle wybredny, dumny i arogancki, że odrzucił nawet miłość nimfy Echo. Za karę Afrodyta skazała go na zakochanie się we własnym odbiciu. Tak pokochał samego siebie i ostatecznie zginął z powodu miłości własnej. Na bazie tej mitologii powstało w psychologii określenie narcystyczne zaburzenie osobowości. Narcyzm – co to jest? Potocznie narcyzm oznacza zakochanie się w sobie lub podziwianie samego siebie. Innymi słowy, osoba, która jest narcystyczna, uważa się za ważniejszą i lepszą od innych. Ma tendencję do przeceniania siebie i zachowywania się w większości lekkomyślnie i samolubnie. Często narcyza można rozpoznać po tym, że jest on bardzo skupiony na sobie i ma szczególnie pozytywny obraz siebie. Narcyzi są praktycznie odporni na krytykę z zewnątrz. Tacy ludzie zwykle przeceniają siebie bezgranicznie, mało interesują się innymi, a często nawet postępują bezlitośnie i chłodno wobec bliskich i znajomych. Zazwyczaj wyidealizowany obraz siebie narcyza i świat jego emocji nie idą w parze. Narcyzi mają zwykle pięć kluczowych cech, którymi wyróżniają się od innych: nadmierna pewność siebie,wielokrotne poszukiwanie potwierdzenia własnej wartości w skupianiu na sobie uwagi innych osób,silne dążenie do dominacji,niechęć do uwzględniania uczuć innych we własnych decyzjach,odczuwanie w głębi duszy niepokoju i niecierpliwość. Narcyzm – przyczyny Można pomyśleć, że współczesny styl życia, wspierany przez media społecznościowe, blogerów, vlogerów, instagramerów itd. sprzyja narcyzmowi. Nie ma jednak badań empirycznych, które wykazałyby, że zaburzenia narcystyczne są obecnie bardziej powszechne. Rolę odgrywają różne czynniki, w tym na przykład wpływy środowiskowe i wychowanie. Przede wszystkim duże znaczenie mają niekorzystne interakcje z opiekunami w dzieciństwie. Na przykład ​​rodzice oziębli emocjonalnie lub z utajoną agresją zachęcają dziecko do nadmiernej autoekspresji. Dzieci, które otrzymują niewielkie uznanie, radzą sobie z tym naruszeniem poczucia własnej wartości, koncentrując się na osiągnięciach, za które są chwalone. Ponadto niektórzy badacze sugerują, że dzieci, którym rodzice nie dają żadnych ograniczeń, mogą rozwijać nierealistyczny i perfekcjonistyczny, wręcz narcystyczny obraz siebie. Uważają się za lepsze od innych, mądrzejsze, ładniejsze itd. U nastolatków często można zaobserwować fantazje o wielkości, wielką potrzebę podziwu i nierzadko niewystarczająco rozwiniętą zdolność do empatii. Jest to jednak część młodzieńczego rozwoju, która z czasem mija. Narcyzm może jednak przybrać destrukcyjne zachowania w dzieciństwie i młodości. Osoby dotknięte chorobą izolują się z powodu ich niewystarczającej zdolności do nawiązywania relacji. W rzeczywistości narcystyczne cechy mają osoby, które łatwo ulegają zranieniu oraz rozwijają tendencje autodestrukcyjne, ponieważ nie odpowiadają w pełni wyobrażonemu obrazowi siebie. Większość z nich bardzo cierpi z powodu swoich narcystycznych nawyków. Poczucie własnej wartości czerpią głównie z uznania innych. Jeśli nie zrozumieją swoich problemów i nie skorzystają z pomocy psychologa, często popadają w zwątpienie, a nawet w depresję. Osobowość narcystyczna – czym jest? Potocznie „narcyzem” nazywana jest osoba, która wykazuje wyraźny egoizm, arogancję i podziw dla samego siebie. Z drugiej strony narcystyczne zaburzenie osobowości to zaburzenie, w którym brakuje poczucia własnej wartości i pojawia się silna wrażliwość na krytykę. Te cechy przeplatają się z wyraźnym samouwielbieniem i przesadną próżnością oraz wygórowaną zewnętrzną pewnością siebie. Ta ostatnia pomaga osobom dotkniętym zaburzeniem zrekompensować ich niską samoocenę. Osoby z osobowością narcystyczną zwykle prezentują się światu zewnętrznemu jako świetni, idealni, piękni, doskonali. Na przykład podkreślają swoje osiągnięcia zawodowe, wydają się być bardzo świadomi swojego statusu społecznego lub mają skłonność do korzystania z ekskluzywnych rozrywek. Często przeceniają własne umiejętności lub przedstawiają je jako lepsze, niż są w rzeczywistości. Ponadto mają tendencję do kłamania, zwykle w celu zwrócenia uwagi na siebie, zdobycia uznania lub postawienia na swoim. Z powodu braku empatii często zachowują się wobec innych w taki sposób, w jak sami nie chcieliby być traktowani. Wykorzystują innych lub z zazdrości niszczą ich osiągnięcia. Uważa się, że zaburzenie to dotyka mniej niż jeden procent populacji. 75% narcyzów to mężczyźni, a 25% to kobiety. Osobowość narcystyczna jest często diagnozowana wraz z zaburzeniem osobowości typu borderline. Osobowość narcystyczna – cechy Według DSM (podręcznika klasyfikacji zaburzeń psychicznych) osoby dotknięte narcystycznym zaburzeniem osobowości mają przesadne wyobrażenie o tym, jak bardzo są ważne. Oczekują, że będą nieustannie podziwiane i chwalone przez innych. Jednocześnie mogą jedynie w ograniczonym stopniu przyjmować perspektywę innych ludzi. Zaburzenie zaczyna się w okresie dojrzewania lub wczesnej dorosłości. Osobowość narcystyczną diagnozuje się, gdy zostanie spełnione co najmniej pięć z następujących kryteriów: Zawyżone poczucie własnej wartości: wyolbrzymianie swoich osiągnięć i talentów lub oczekiwanie, że zrobią to fantazjami o nieograniczonym powodzeniu, sukcesie, mocy, blasku, urodzie lub idealnej we własną „wyjątkowość” i nadmiernego oczekiwania w kwestii automatycznego spełniania życzeń lub szczególnie przychylnego traktowania przez innych do osiągania własnych empatii, czyli brak chęci rozpoznawania, akceptowania lub wczuwania się w uczucia i potrzeby innych,Częsta zazdrość o innych lub myśl, że inni są wyniosłe zachowania lub poglądy. W przeciwieństwie do DSM, narcystyczne zaburzenie osobowości jest wymienione w ICD-10 tylko w kategorii „inne określone zaburzenia osobowości”, ale nie jest tam opisane bardziej szczegółowo. Związek z narcyzem – jak wygląda? Narcyz na pierwszy rzut oka wydaje się niezwykle uroczy, atrakcyjny i interesujący, ponieważ bardzo łatwo jest nawiązać z nim rozmowę. Na początku fajnie spędza się z nim czas, ale później kontakt z nim wyczerpuje Twoją energię. Ze względu na tendencję do pokazywania się szczególnie wspaniale przed innymi, mówi więc prawie wyłącznie o sobie, o sobie i jeszcze raz o sobie oraz swoich planach. Jego przemówienie jest nieodpowiednio długie i szczegółowe. Często nie podejmuje powierzchownych tematów w codziennej rozmowie, ponieważ dla niego służy ona czemuś innemu. Ostatecznie chodzi o jak najlepsze zaprezentowanie siebie. Życie z osobą o osobowości narcystycznej jest przeplatane dramatami i emocjonalnym rollercoasterem. Często wielkie, wspólne plany spełzają na niczym, bo nagle inne rzeczy stają się dla narcyza bardziej interesujące. Poczucie własnej wielkości w połączeniu z poczuciem uprzywilejowania i wyraźną potrzebą podziwu, przy niewystarczająco rozwiniętej empatii, utrudnia tworzenie trwałych relacji. O prywatnych problemach, czy troskach opowiada w sposób niezwykle szczegółowy, rozwlekły. Jest nastawiony jedynie na zrozumienie, uznanie i pochwałę. Nie bierze pod uwagę uczuć i wrażliwości rozmówcy. Często mówi rzeczy, które ranią innych, nie okazuje najmniejszych wyrzutów sumienia. Kończy związek lub przyjaźń, gdy tylko nie są już dla niego przydatne, a cel został osiągnięty. Czyniąc to, może nawet nie zdawać sobie sprawy z krzywdy, którą wyrządza swoimi uwagami i zachowaniem. Narcyz oczekuje, że dostanie wszystko, czego chce lub myśli, że potrzebuje, niezależnie od tego, co to oznacza dla innych. Domaga się, aby inni dostosowali się do jego potrzeb. Zwykle zawiera przyjaźnie lub związki partnerskie tylko wtedy, gdy istnieje prawdopodobieństwo, że druga osoba będzie na tyle słaba, by służyć jego celom lub wzmocni jego samoocenę. Narcyz w większości nie jest w stanie dostrzec potrzeb, pragnień, nadziei i uczuć nawet tych, którzy są mu najbliżsi. Jeśli mu zaufasz, potraktuje Cię jako swoją „ofiarę” i da złudzenie, że jesteś dla niego niesamowitą, najbardziej czarującą, najbardziej inspirującą osobą na świecie i że jesteście dla siebie stworzeni. Leczenie narcystycznych zaburzeń osobowości Narcystyczne zaburzenie osobowości leczy się przede wszystkim psychoterapią. Jednak osoby dotknięte chorobą rzadko podejmują terapię z własnej inicjatywy. Powodem zgłoszenia się do psychoterapeuty są zwykle inne zaburzenia psychiczne, zwłaszcza depresja. Jeśli jednak ktoś z bliskich osób ma narcystyczną osobowość, postaraj się go przekonać do spotkania z psychologiem. Stabilna, doceniająca relacja terapeutyczna jest niezbędnym elementem walki z narcyzmem. Osobliwości pacjenta nie będą oceniane moralnie, a zamiast tego terapeuta skupi się na rozwiązaniu bardzo konkretnych problemów i doświadczeń. W ten sposób można dojść do wypracowania kompromisu, pokonania charakterystycznych trudności w związkach oraz stopniowej zmiany. Ponadto podejmowane są próby zmiany niekorzystnych wzorców myślowych, na przykład idei ciągłego doceniania i budowania swojej samooceny na podstawie opinii innych ludzi. W kontakcie z zaufanym psychologiem pacjent uczy się również rozwijania empatycznych zachowań i rozumienia tego, jak jego zachowanie może wpływać na innych. Terapia psychologiczna może prowadzić do wnikliwego wglądu i opadnięciu maski, którą zakłada narcyz. Lustrzana tafla, która go chwaliła, w końcu pęka, a wraz z nią kończy się udawanie i odkrywanie prawdziwego siebie. vG33lHg. 396 137 323 243 69 410 250 91 179

kto jest najpiękniejszy na świecie